Pek vakit yok. O yüzden kısa ve öz olmalı. O zeka özürlü yaratığın düşüncelerimin arasına sızmasını engellemem, diğerlerine duyduğum öfkeyi de bir şekilde absorbe edecek mistik bir saçmalıkla, "makul ve dengeli" olmalı, onların deyimiyle ifrat ve tefrit arasında gitmekten imtina etmeliyim. Şimdiye kadar yürüttüğüm yaşamsal stratejimi güncellemeli, önemli adımlarını tekrar ve sağlam bir şekilde atmalıyım. Bana bulaşmalarını olabildiğince engellemeli lâkin onların arasında da sırıtmamalıyım. Gerçi pek sapma yaşamadım ama her an yaşayabilirim. Sapma utanç olur, yoksa. Ahlâki bir saçmalıktan değil, Darwin'den, "Her tür canlıda zekanın en büyük göstergesi adaptasyondur." Kamufle olmazsam bu gerizekâlılar topluluğuna, hem ahmaklıkla hem de uyumsuz olmakla suçlanacağım. Onların mental düzeysizlikleri, mantıksal devimini tamamlayamayan idraksizlikleriyle, çoğunluk olmanın haklılık sebebi olduğu sanrısıyla başıma bela olabilir.
Her şeye rağmen halâ tiksiniyorum. Fakat şimdilik kamufle olmak en iyi şey gibi görünüyor.
Fırsat buldukça vasatla olan mücadelemden, muharebe alanından muhaberatla huzurunuzda arzı endam etmeye devam edeceğim. Gerçi sorun yok, ne olacaksa olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Miğferimi cilalıyorum gibi görünüyor ama çaktırmadan da seni kesikliyorum. Sen usulca yorumunu bırak. Arkanı dönünce miğferi, üstüpüyü fırlatıp ne yazdığına bakacağım... hehe.