Zombieland

Keyfim yoktu, bir zombi filmi izleyip biraz neşelenmek gerek deyip internette son zamanlarda çekilmiş zombi filmlerini biraz araştırdım. Dikkate değer yeni zombi filmleri ne var ne yok baktım. sizin için dikkatimi çeken 5 filmi sıralamak istiyorum:



1.Diary of the Dead
2.Zombie Diaries
3.Zombieland
4.Planet Terror
5.Poultrygeist

Aslında dikkatimi çeken dedim ama 4 ve 5 numarayı izlemiştim. palnet terror'u beğenmiştim. Poultrygeist fena sayılmazdı. Diğer üç filmi izlemedim. O yüzden seçim yapmak gerekti. Zaman azdı ve zombi filmi izleyip rahatlamak gerekiyordu. O yüzden karar verdim. Korku-komedi Zombieland. Ön yargıları bir kenara bıraktım ve filmi izledim. (bundan sonrası acaip spoiler)

Filme geçmeden zombi filmleriyle ilgili düşüncelerimi belirtmek gerek. Tür olarak zombi filmlerinin alayı temelde aynı alt metne sahiptir; "ben ve diğerlerinin" ne olduğudur. Yani insanların insanlara ne denli yabancı olduğunu bir çeşit ifadesidir. 60-70'lerde kollektif ötekileştime ve bir biz duygusu hakimken şimdi "ben ve diğerleri" şeklinde bireyselci bir yaklaşımın insanların düşün dünyasına hakim olduğunu göstermekte. kollektif öteki ve kollektif ben/biz duygusunun hakim olduğu dönemde koministler yada nazilere karşı birlik düşüncesi aktarılırdı. Uluslararası siyasetin dengesi iki kutuplu bir modelde yoğunlaştığı için böyle olduğunu söylemek tabi kolay görünsede, asıl mesele global düşünce ilkelerinin daha da doğrusu liberten felsefenin "olağan" olarak kabul görmemesiyle ilgili. Tabi temassızlık. Gerçekle realiteyle temassızlık. insanlığın topyekün tutulduğu gündüşlerinin kifayetsizliği. Bu gerçekle tek başına yüzleşmek zorunda kalan insanların korkunç nafilelik hissi ve diğerlerinin aynı olması. Yani ne kadar severseniz sevin, ne kadar arkadaş, ne kadar dost, ne kadar kardeş olasnız bile bir yerde çekip gidecek oldukları gerçeğiyle yüz yüze kalan insanın acınası yokluğu. Ahah çok da dramatize etmeye gerek yok. Fakat temel motto bu. Filmde de Colombus'la ilgili bir iki "komik" sahneyi bu açıdan değerlendirdiğinizde;" kimseye güvenme, önüne çıkana daya şatgan'ı" gibi bir mesaj çıkar ki temel zombie filmi mesajını daha iyi sindirmemize yardımcı olacaktır.


ilk şu videoyla başlayalım. Zombieland kuralları:





Korku-komediye soğuk bakarım. Bir film ya korku olmalı yada komedi. Hem o hem bu olmamalı. Filmin tiye aldığı şey, zombi dolu bir dünyada ki yaşamın ironik hali. Korku komedi filmleri genellikle türü tiye aldığı için çoğu zaman sıkıcı gelir. Geyik muhabbetine mevzu olan konuların filmleşmesi hiç gibi gelir. Geyiğini yaptığım şeyi perde de görmek ise hiç de eğlenceli değil. Şöyle diyelim; geyiğin resimlisi :P

Bu saçmalığa bulaşmadan türe ve filmlerine hafif göndermelerle eğlenceli bir seyirlik vaad ettiğini giriş sekansındaki:

"İşler bozulduktan sonra, her şeyin bu kadar çabuk boka sarması hayret verici"

cümlesi filmin zombilerle dolu bir ülkede(united states of zombieland) hayatın ne menem ironik olduğu üstüneydi. Zombieland kuralları da türe yapılan göndermeydi. Tallahassee'nin kalan son twinkie için markete girdiği sahne de natural born killers(yine harrelson)'e açık ve hoş bir göndermeydi.

Colombus’un kadınlarla olan ilişkisi; ilkkez birlikte uyuduğu kızın ertesi gün onu yemek istemesi, sonraki hatunun silah doğrultup arabasını çalması, gülümsetici ve iğneleyici bir ironiydi. Colombus’un;

"Birbirimize karşı güven problemimiz vardı ve iş bana düşüyordu" gibi bir repliği vardı ki bu zombieland kurallarından biri idi. Zombilerden deli gibi korkan tırsak Colombus’un hayatta kalmak için disipline yaşayışını- zombilerden sonra ki- altüst edenin bir kadın olması, kuralların çiğnenebileceği kuralını işletenin kadın olması gülümseye yol açacak kadar hoş bir noktaydı. Ama sevmedim :)




Diğer güzel sahne Bill Murray'nin zombi kılığında sokaklarda takılması olayıydı. Saçma salak gibi görünsede aslında hiç rol yapmadan roll kapmış bir artis vardı ortada. Diğer insanların arasında onların korkunç ilgisinden kaçmak içi gizlenerek dolanması gereken yıldızın, dünyada işler boka sarınca da makyaj yaparak dolanıyor olması dramatik bir ironi olduğu kadar aklı başında da bir espiri idi. Zaten Tallahasse'nin;



"sizin hayranınızm bay murray, tüm filmlerinizi izledim"

diye coşkuyla onu karşıladığında. Sıkılgan bir tavırla, hafif de alaycı, teşekkür eden murray görülmeye değerdi. Murray'ın evine girmeden Tallahassee'nin Bill değil Bob demesi de bu inceliğin gelişine bir işaretti sanırım.


Ghostbusters'e de yapılan -e murray'nin orda olması- hoş saygı duruşu da güzeldi. Colombus ve küçük kızın murraynin sinema salonunda ghostbustersi izlerken, murraynin eşek şakası yapmak için salona dalması, ve elemanın murraynin gögsüne şatganla pencere açması bir diğer hoş sahneydi.



Tabi gerçek hayatta değil, zombielandde birini öldürdüğünüzde suçluluk duymaz ve belki biri ölürken gülebilirsiniz. Burası biraz rahatsız edici dursada, bu bir korku komedi filmi.
Uzatmadan, nihayetinde kimseyi kızdırmadan, gişe de iyi para kotarmanın altın kuralı, bol kurallı ama muhafazakar amerikan modeline fazla bok atmadan, tabulara dokunmadan, sonunda aile iyidir, hemi de çok iyidir. Ailenizin olmaması, zombilerle dolu boktan bir dünyada bile olabilecek en kötü şeydir. O yüzden ailenize ve sevdiklerinize iyi davranın ve onların değerini bilin gibi abuk bir mesajla biten, hoş eğlencelik bir film. Bu salaklığını saymazsak hiç fena sayılmayacak bir hafta sonu eğlencesi. Tabi böyle dediğime bakıp 10 yaşındaki kardeşinizle izlemeye kalkmayın. Çünkü; epey kanlı bir film.